พ่อโมโหลูกชาย...เหตุขอยืมเงิน

เมื่อพ่อคนหนึ่งกลับจากที่ทำงานและลูกชายได้ชวนคุยกับเขาการสนทนาก็เริ่มต้นขึ้น

ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย ?

พ่อ : แน่นอน ได้สิ , ลูกจะถามอะไร

ลูกชาย : พ่อครับ ใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้เท่าไหร่เหรอครับ ?

พ่อ : มันไม่ใช่ธุระอะไรของลูก ทำไมถึงถามอะไรแบบนี้ ?

ลูกชาย : ผมแค่อยากรู้ ได้โปรดบอกผมเถอะครับใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้เท่าไหร่เหรอครับ ?

พ่อ : ถ้าลูกต้องรู้ให้ได้ พ่อก็จะบอกให้ฟังใน 1 ชั่วโมง พ่อหาเงินได้ 100 บาท

ลูกชาย : โห !!! (ทำหน้าเศร้าพร้อมกับก้มหน้าลง)

ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอยืมเงินพ่อ 50 บาทได้มั้ย ?

พ่อของเขาโมโหอย่างมาก

พ่อ : ถ้าเพราะอยากจะขอยืมเงินพ่อ เพื่อไปซื้อของเล่นห่วยๆหรือสิ่งของไร้สาระพวกนั้น ลูกควรกลับไปที่ห้องและเข้านอน ทำไมลูกถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้พ่อทำงานหนักทุกวันเพื่อเลี้ยงลูกที่มีนิสัยอย่างนี้เหรอ

เด็กชายตัวน้อย เงียบลงและค่อยๆเดินขึ้นไปที่ห้องของเขาและปิดประตูลง

พ่อนั่งลงด้วยความโมโห นึกย้อนคิดถึงคำถามของลูกชายเขากล้าถามกับเราอย่างนั้นได้อย่างไร

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

ผ่านไป 1 ชั่วโมง... อารมณ์ของพ่อเริ่มสงบลง และเริ่มคิดได้ว่า บางทีอาจจะมีบางสิ่งที่มีราคา 50 บาท ซึ่งลูกอยากได้จริงๆและความจริงแล้ว เขาก็ไม่เคยถาม หรือ ขอเงินเรามาก่อนเลย ดังนั้นเอง พ่อจึงตัดสินใจเดินขึ้นไปหาลูกน้อยที่ห้องนอน

พ่อ : ยังไม่นอนอีกเหรอลูก

ลูก : ไม่ครับพ่อ ผมยังไม่นอน

พ่อ : พ่อมาคิดดูแล้ว บางทีพ่อคงทำงานจนเหนื่อยเกินไปถึงได้พูดกับลูกแรงขนาดนั้นนี่เงิน 50 บาทที่ลูกขอยืมพ่อ เอาไปสิ

หนุ่มน้อยฉีกยิ้มด้วยความดีใจ พร้อมกับลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเอง เขาก็รีบดึงแบงค์ยับๆจำนวนหนึ่ง และเศษเหรียญเล็กๆน้อยๆ ออกมาจากใต้หมอนของเขา เขานั่งบรรจงนับมันอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองพ่อ

ขณะเดียวกันกับที่พ่อเริ่มจะโมโหขึ้นอีกรอบเพราะเห็นลูกชายซ่อนเงินจำนวนหนึ่งไว้ใต้หมอน

พ่อ : ลูกจะเอาเงินเยอะแยะขนาดนี้ไปทำอะไรในเมื่อลูกก็มีมันอยู่มากแล้ว (พ่อถามด้วยอารมณ์เริ่มโกรธ)

ลูกชาย : เพราะผมมีไม่พอครับพ่อ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้วพ่อครับ นี่เงิน 100 บาท ผมขอซื้อเวลาทำงานของพ่อ 1 ชั่วโมง..

พ่อครับ พรุ่งนี้ตอนเย็น พ่อช่วยกลับบ้านมาหาผมเร็วๆนะครับ..ผมเพียงแค่อยากจะทานข้าวเย็นกับพ่อครับ

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

พ่อหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เพราะความเจ็บปวดที่หน้าอกรู้สึกเหมือนดวงใจของเขา มันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

พ่อรีบคุกเข่าลง โผเข้ากอดลูกชายทั้งน้ำตาพร้อมกับขอให้ลูกชายสุดที่รักยกโทษให้ตัวเขา

นี่เป็นเพียงเรื่องสั้นๆ ที่อยากเตือนให้คุณคิดว่าเราไม่ควรปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ความหมายพรุ่งนี้

หากคุณตายลงที่ทำงานของคุณก็สามารถหาคนมาทำงานแทนที่ช่วงเวลาของคุณได้อย่างง่ายดาย แต่สำหรับครอบครัวและคนที่คุณรัก

พวกเขาเหล่านั้น ไม่สามารถหาใครมาแทนที่ช่วงเวลาที่สูญเสียไปจากคุณได้

อย่าลืมให้เวลากับครอบครัวและคนที่เรารัก..เขาอาจกำลังรอเราอยู่...

**เคยอ่านมานานแล้ว ชอบมาก ขอแชร์อีกสักครั้ง ถูกใจแชร์ต่อได้เลยค่ะ^^

Cr.Rish Valentineแปลไทยโดย : เด็กหนวดอ้างจาก ดร.ลีลาวดี