นิสัยไม่ดีของลูกมักเริ่มต้นจากพ่อแม่

ชอบเถียง

อาจเป็นเพราะเราไม่เคยรับฟัง

ความคิดเห็นของลูก

หรือไม่มีเหตุผลกับลูก

เอาแต่ใจ

อาจเพราะเราตามใจลูกมากเกินไป

ใจร้อนขี้โมโห

อาจเป็นเพราะเราไม่ได้สอนให้ลูก

รู้จักการรอคอย

ขี้อายไม่มั่นใจ

อาจเป็นเพราะเราไม่เคยแสดงออกว่า

เชื่อมั่นในตัวเขา

ชอบพูดโกหก

อาจเป็นเพราะเราดุด่า

โดยไม่ฟังลูกก่อน

พูดจาไม่เพราะไม่สุภาพ

อาจเป็นเพราะเราไม่ระมัดระวังคำพูด

ถามแล้วไม่ตอบไม่ค่อยพูด

อาจเป็นเพราะเราไม่ได้ให้ความใกล้ชิด

หรือพูดคุยกับลูกน้อยไป

ไม่มีน้ำใจหวงของ

อาจเป็นเพราะเราไม่ไ้ด้เป็นตัวอย่าง

ที่ดีของการให้

ชอบเก็บตัวไม่ชอบพูดคุยกับคนอื่น

อาจเป็นเพราะเราใช้มือถือ

เลี้ยงลูกแทนเรา

ไม่มีระเบียบวินัย

อาจเป็นเพราะเราไม่ได้ฝึกเขาตั้งแต่ยังเล็ก

ไม่มีมารยาท

อาจเป็นเพราะเห็นตัวอย่างที่ไม่ดี

และขาดการอบรม

ขี้ขลาดไม่กล้า

อาจเป็นเพราะเราคอยปกป้องลูกมากเกินไป

จะทำอะไรต้องมีข้อแลกเปลี่ยน

อาจเป็นเพราะเรามักเป็นผู้เสนอรางวัล

หรือคำชมให้กับลูกก่อน

ขี้อิจฉา

อาจเป็นเพราะเราชอบเปรียบเทียบ

รับปากแล้วไม่ทำ

อาจเป็นเพราะเรามักจะคาดคั้นหรือ

ต้องการคำตอบทั้งๆที่ลูกยังไม่พร้อม

ไม่ยอมทำอะไรด้วยตัวเอง

อาจเป็นเพราะเรามักจะเอาสิ่งที่

ลูกต้องทำ มาทำเอง

กินแต่ขนมไม่ยอมกินข้าว

อาจเป็นเพราะเราไม่ได้

ตั้งกติกาไว้ตั้งแต่แรก

ชอบใช้ความรุนแรง

อาจเป็นเพราะเรามักใช้ความรุนแรง

ในการตัดสินแก้ปัญหา

ไม่เห็นอกเห็นใจผู้อื่น

อาจเป็นเพราะเราไม่เคย

สนใจความรู้สึกของลูก

นอนดึกตื่นสายโดย

เฉพาะวันที่ต้องไปโรงเรียน

อาจเป็นเพราะเราละเลย

เรื่องของหน้าที่และความรับผิดชอบ

ชอบรังแกผู้อื่น

อาจเป็นเพราะเรามักลงโทษ

ลูกด้วยวิธีการรุนแรง

ชอบลักขโมย

อาจเป็นเพราะเราไม่ได้เห็นความสำคัญ

ของความพอเพียง

เครดิต...LaaRose.com

โดย ชุลีพร จันทร์สังข์