หมาไล่กัดก้อนเนื้อที่ผูกอยู่บนหลัง เปรียบเทียบมนุษย์ไล่กัดอะไรบางอย่าง !!!!

" เรื่อง : หมาไล่กัดเนื้อ "

มีเรื่องเล่าว่า...

มีพระรูปหนึ่ง...ชอบทำอะไรแปลกๆ

วันหนึ่งพรรคพวกกรุงเทพฯ เอากฐินไปทอดที่วัด
จัดงานกันใหญ่โตมโหฬาร มีหนัง มีลิเก มีดนตรี
มีการแสดง ผู้คนแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน

ก่อนทอดกฐิน ผู้คนมารวมกันเต็มศาลา
หลวงพ่อเรียกเจ้าเด็กวัดมา
บอกให้ไปเอาเนื้อจากโรงครัวมาก้อนหนึ่ง
แล้วเอาเชือกมาด้วย หลวงพ่อให้เจ้าเด็กวัดจัดการ
เอาเนื้อมาผูกติดกับหลังหมา ผูกเสร็จก็ปล่อยหมา
หมาเห็นเนื้ออยู่บนหลังก็ไล่งับ
พอหัวโดดงับ ตัวก็ขยับหนี
เพราะหมามันกัดหลังตัวเองไม่ถึง
ยิ่งโดดงับเร็ว ก้อนเนื้อก็หนีเร็ว
โดดไม่หยุด เนื้อก็หนีไม่หยุด
หมาโดดอยู่นานงับเท่าไหร่ เนื้อก็ไม่เข้าปากสักที
ผู้คนบนศาลาพากันหัวเราะเยาะเย้ยชอบใจ
หัวเราะเยาะหมา ว่าทำไมมันถึงโง่ยังงี้
ไล่งับจะกินเนื้อที่ตัวเองไม่มีทางไล่ตามทันตลอดชีวิต

หลวงพ่อมองดูเจ้าหมาอยู่ครู่หนึ่ง
ก็แก้เชือกออกมาจากหลังหมา
แล้วหันมาพูดกับญาติโยมว่า

มนุษย์คนเรามีความรู้สึกว่าตัวเองพร่องตัวเองยังไม่เต็ม
ต้องเติมตลอดเวลาเติมไม่หยุดเพื่อให้ตัวเองเต็ม
เราอยากสวย อยากทันสมัย
ไปหาซื้อเสื้อผ้าที่สวยที่สุด ทันสมัยที่สุดมาสวมใส่
ดีใจได้เดือนเดียว มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว สวยกว่าอีก
ทันสมัยกว่า อยากได้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่
ซื้อเสร็จมาใช้ ๓ เดือน รุ่นใหม่ก็โผล่มาอีกแล้ว
ซื้อคอมพิวเตอร์ทันสมัยที่สุด
๒ เดือนต่อมา มีรุ่นใหม่กว่าออกมา ของเราตกรุ่น
ซื้อรถเบนซ์ ทันสมัยที่สุด แพงมากหรูมาก
ขับได้ ๖ เดือน มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว
ทันสมัยกว่า แพงกว่าของเรากลายเป็นเชย
เราต้องก้มหน้าก้มตา ทำงานทั้งวันทั้งคืนหาเงินมา
เพื่อมาทำให้ตัวเองทันสมัย

ซื้อเสื้อผ้าใหม่มือถือใหม่คอมพิวเตอร์ใหม่
รถยนต์คันใหม่เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส
เพื่อไม่ให้ตัวเองตกรุ่น

ปัจจุบัน
เรากำลังไล่งับความทันสมัยเหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบน
หลังของมัน ทั้งที่รู้ว่าต่อให้ไล่งับทั้งชีวิตก็ไม่มีทางตามทัน
น่าสงสารไหมโยม คนเต็มศาลาเมื่อกี้หัวเราะครึกครื้น
ด่าว่าหมามันโง่

ตอนนี้ญาติโยมเงียบสนิท เหมือนไม่มีคนอยู่
ไม่รู้ว่ากำลังสงสารหมา หรือ กำลังทบทวนความโง่ตัวเอง

Cr : สุประวีณ์องุ่นอ้วนๆ กลมๆ

📲 ถ้าชอบช่วยกดแชร์เพื่อแบ่งปันสิ่งดีๆ ด้วยนะครับ