เมื่อเรือลำหนึ่งกำลังจะจมและบางอย่างก็เกิดขึ้นบนเรือลำนี้!!!!

มีเรือสำราญลำหนึ่ง เจอมรสุมทางทะเล

บนเรือมีสามีภรรยาคู่หนึ่ง เกาะซากเรือว่ายน้ำกระเสือกกระสนมาจนถึงเรือชูชีพแต่กลับพบว่าบนเรือชูชีพ หนาแน่นไปด้วผู้คนที่หนีตาย

พอจะมีที่ว่างแทรกตัวได้เพียงแค่คนเดียวเท่านั้นสามีดันภรรยาออกไปข้างหลังและรีบปีนขึ้นไปบนเรือชูชีพ

ทันทีภรรยาจ้องมองสามีมือก็เกาะซากเรือที่ค่อยๆจมลง พร้อมกับตะโกนไปที่สามีประโยคหนึ่งว่า

เล่าถึงตอนนี้，อาจารย์ถามนักเรียนในชั้นเรียน

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

พวกเธอเดาซิ! ผู้หญิงจะตะโกนว่าอะไร?
พวกนักเรียนต่างพากันโกรธเกรี้ยวและพูดว่า：
...ฉันเกลียดคุณ
...ฉันมันตาบอดที่แต่งงานกับคุณ

ณ.บัดดลเวลานั้น

อาจารย์สังเกตุเห็นนักเรียนคนหนึ่งทำหน้าเศร้า ไม่พูดไม่จาตลอดเวลาที่ครูเล่าเรื่อง ก็เลยถามนักเรียนคนนั้นว่าเธอคิดยังไงกับเรื่องนี้?

นักเรียนคนนี้พูดว่า...

อาจารย์คะ หนูคิดว่าผู้หญิงคงจะตะโกนว่า "ดูแลลูกเราให้ดีๆนะคะ"

อาจารย์ตกใจ ถามว่า

เธอเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้แล้วหรือ?

นักเรียนสั่นหัวตอบ

"ไม่เคยค่ะ แต่ตอนที่แม่หนูป่วยหนัก ก่อนตายก็ได้พูดแบบนี้กับพ่อหนู"

อาจารย์ซึ้งใจและพูดว่า...

คำตอบนี้เป็นคำตอบที่ถูกต้องจ้ะ

----------------------------

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

เรือจมลงไปแล้ว เรือชูชีพได้รับการช่วยเหลือจากเรือประมงที่ผ่านมา

เมื่อผู้ชายกลับไปถึงบ้าน เขาเลี้ยงดูบุตรสาวตามลำพังจนเติบโต

หลายปีผ่านไปผู้ชายป่วยตาย

ลูกสาวจัดข้าวของของพ่อ พบไดอารี่เล่มหนึ่ง เมื่อเปิดอ่านดูจึงรู้ว่าที่แท้...พ่อกับแม่ไปเที่ยวเรือสำราญ เพราะแม่เองก็ป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย

เงื่อนเวลาแห่งความเป็นความตายเท่ากัน พ่อจึงฉวยโอกาสเดียวที่จะรอดชีวิตนี้ กลับมาดูแลลูกสาวที่ยังเยาว์วัย

เขาเขียนในไดอารี่ว่า...

ที่รัก! ฉันอยากจะจมลงใต้ทะเลไปพร้อมเธอ แต่ฉันทำไม่ได้เพื่อลูกสาว

ฉันจำต้องปล่อยให้เธอนอนหลับยาวอยู่ใต้ทะเลลึกเพียงลำพังเมื่อนิทานเล่าจบ

ห้องเรียนเงียบกริบอาจารย์รู้ว่า...นักเรียนต่างก็เข้าใจนิทานเรื่องนี้กันหมดแล้ว

----------------------------

ความดีและความชั่วในโลกนี้บางครั้ง ดูสับสนไม่ชัดเจนจนแยกแยะไม่ออก

เพราะฉะนั้น อย่าตัดสินคนอื่นแบบผิวเผิน คนที่ชอบแย่งจ่ายบิลก่อน
ไม่ใช่เพราะมีเงินมากไปแต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินทอง

เวลาทำงาน คนที่ยินดีทำมากกว่าคนอื่น
ไม่ใช่เขาโง่ แต่เขารู้หน้าที่

หลังจากทะเลาะกัน คนที่ขอโทษก่อน
ไม่ใช่เขาผิด แต่เขารู้จักทนุถนอมคนข้างกาย

คนที่ยอมช่วยเหลือคุณ
ไม่ใช่เขาติดค้างอะไรคุณ
แต่เขาเห็นคุณเป็นเพื่อนแท้

คนที่ส่งข่าวสารให้คุณบ่อยๆ
ไม่ใช่ว่างจนไม่มีอะไรทำ
แต่เพราะว่าในใจเขานึกถึงคุณ

คุณคิดอย่างไร??
หวังว่าบทความนี้คงมีความหมายกับคุณบ้างนะครับ

ขอขอบคุณที่มา...facebook